Jan Paweł II został ogłoszony błogosławionym w maju 2011
roku, po trwającym pięć i pół roku procesie beatyfikacyjnym,
który był jednym z najkrótszych w historii.
Kanonizacja (ogłoszenie świętym)
papieża Jana Pawła II odbędzie się 27 kwietnia, w Niedzielę
Miłosierdzia Bożego w Rzymie w 2014 roku.
Tyle suchych informacji...
Wielka radość, bo tak naprawdę w
naszych sercach świętym był za życia...
Nie będę się tu rozpisywać, bo każdy
zna Jego życiorys, że szedł pod górę, bo niełatwo tak iść przez
życie młodemu wówczas człowiekowi , z poczuciem pustki po stracie najbliższych - matki, a potem
ojca...że szedł mimo wszystko z uśmiechem, mądrością,dążeniem do wiedzy,a przy tym wszystkim z niesamowitym
poczuciem humoru, które potem, kiedy został wybrany papieżem, do końca
zjednywało Mu miliony na całym świecie. Nie tylko wśród
wierzących.
Nasz Ojciec Święty, papież
Pielgrzym. W całej historii Kościoła nie zdarzyły się tak liczne
pielgrzymki papieża. Według oficjalnych danych Jan Paweł II odbył
104 zagraniczne pielgrzymki ( dla porównania papież Paweł VI,
odbył 9 zagranicznych podróży ).Więcej ciekawostek - TU -
Chorował ciężko - choroba ta dobrze jest mi znana, na Parkinsona zmarła moja Mama...Wiem jak ona
powoli wyniszcza...latami. Poza tym doszło uszkodzenie nerwów po
postrzale z broni zamachowca na Placu Św.Piotra 13 maja 1981 roku.Okazało sie to nieobojętne dla zdrowia Jana Pawła II.
Nie zapominał o nas nigdy, o swoim kraju, korzeniach, o
rodzinnym mieście Wadowicach
i o ...górach.
Podczas swoich pielgrzymek do
kraju, odwiedzał górskie szlaki...Bywało, że nagle zmieniał swoje
plany pobytu i dzięki temu turyści na szlakach byli zdumieni Jego
widokiem.Mogli nawet ot tak sobie....pogawędzić.Tak wspominają w licznych repotrażach ci co byli tam oraz Jego znajomi,oglądałam nie raz.
W czasach, gdzie brakuje autorytetów
Jan Paweł II zapełnia tę pustkę.
Jest dla mnie największym autorytetem jak dotąd. I tak zostanie.
Był nim już wtedy, kiedy biegłam z radością na krakowskie Błonia, gdzie odbywało się spotkanie z Nim podczas kolejnej pielgrzymki.
Byłam potem na Błoniach, kiedy żegnaliśmy sie z Nim na zawsze...niesamowity nastrój...jakby umarł ktoś bliski.Tak się czuło.
Nie słyszałeś Jego słów i nie pukał w twoje drzwi,
a jednak przyszedłeś do Niego.
On ci krzyż dać swój mógł wśród życiowych dróg.
Zapukałeś i stanąłeś u drzwi Jego.
Wystarczyła ci sutanna uboga
i ubogi wystarczył ci ślub,
bo wiedziałeś kim jesteś dla Boga
i wiedziałeś co tobie dał Bóg.
