zmęczony

Wychodziłam ze sklepu już, położyłam siatki na parapecie by sobie spokojnie powkładać towar.Koło mnie ojciec posadził małą dziewczynkę. Dziewczynka złapała za jedną z moich reklamówek, na co ojciec dziecka zakrzyknął , żeby zostawiła siatkę i wzięła łapy od niej.
We mnie się już zaczęło gotować, za te "łapy", ale na razie spokojnie wkładałam produkty, powiedziałam tylko, że nic się nie dzieje, bo to tylko ciekawość dziecka, to normalne.
Młody mężczyzna zaczął narzekać, że z dziećmi to jest właśnie tak, koszmar z nimi zakupy robić i że on ma dość. I że dzieciaki są słodkie, ale na chwilę.
Uśmiechnęłam się do niego uśmiechem nr 4, czyli takim "niezabardzo"/ :P/ , mówiąc , że w tym wieku (ok.3, 4 lat) to on dokładnie taki sam na pewno był. Dzieci już tak mają, że są wiercipięty i ciekawe wszystkiego.
Facet spojrzał uważniej na mnie i o dziwo...przyznał mi rację, że w sumie to tak musiało być i uśmiechnął się.To samo zrobiła starsza kobieta, przysłuchująca się naszej rozmowie.
Może przypomniał sobie dzieciństwo? kto wie...

Oczywiście ostatnie słowo musiało do mnie należeć i z humorem zakończyłam dyskusję:
- teraz pan powinien zrozumieć kobiety, bo już po paru godzinach bycia z dzieckiem ma pan dość...P
Popatrzył na mnie, potakując,ocierając pot z czoła, jaki to on umęczony wielce...

A może w tej chwili zrozumiał wszystkie kobiety świata? :P)

******

                                          zdj.z netu

nastrojowo, klasycznie...